Przedawnienie roszczeń z umów kredytów frankowych

Większość umów kredytów frankowych został zawarta w latach 2005-2009. Tym samym ważnym zagadnieniem pozostaje przedawnienie roszczeń wynikających z tych umów. Z takim zarzutem banku z pewnością spotkamy się bowiem w procesie sądowym.

Podstawowy okres przedawnienia został skrócony z 10 do 6 lat ustawą o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw z dnia 13 kwietnia 2018 r. (Dz.U. z 2018 r., poz. 1104), która weszła w życie dnia 9 lipca 2018 r. Jednakże na podstawie art. 5 ust. 3 tej ustawy: Do przysługujących konsumentowi roszczeń powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i w tym dniu jeszcze nieprzedawnionych, których terminy przedawnienia są określone w art. 118 i art. 125 § 1 ustawy zmienianej w art. 1, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym. Zatem w celu zapewnienia ochrony tej grupy konsumentów należy stosować 10 letni termin przedawnienia.

W praktyce powyższe oznacza, że w przypadku odfrankowienia kredytu, roszczenia kredytobiorców ograniczają się do rat zapłaconych przez kredytobiorców 10 lat od dnia złożenia pozwu (względnie dokonania innej czynności, która przerywa bieg przedawnienia).

Powyższe nie ma zastosowania do żądania unieważnienia umowy kredytowej. Roszczenia takie można kierować w stosunku do wszystkich umów kredytowych waloryzowanych do waluty obcej.